 maandag 13 september |
||
 |
We moeten naar Dun Laoghaire om met de boot mee te gaan naar Engeland. Rond half 12 zal onze boot vertrekken. We zijn direct na ons ontbijt weggegaan dus we zijn lekker op tijd. Als we op de boot staan te wachten komt er een rood open sportautootje aanrijden. Ik dacht van laat ik eens een praatje gaan maken. Dat vonden de eigenaren heel erg leuk. Het bleek een GTM kitcar te zijn. Maar dan wel een van de duurdere soort. De afwerking was echt van een behoorlijk niveau. Na een tijd praten kwam het er uit: hun waren de fabrikanten zelf ! Maar ze wilden niet opscheppen en dit was hun show-auto. De motor is een MG F VVC motor maar de KV6 en Honda's VTEC past er ook in. En dat met een gewicht van 790 kg. ! Perfect om lekker over die Ierse en Engelse weggetjes te rijden. Als souvenir kreeg ik nog een mooi blad over kitcars die ze speciaal voor mij uit een koffer gingen pakken onder in de bagageruimte. Echt superleuk ! Na dit gesprek ben ik naar een groepje motorrijders (3x Blade, 1x R1, 1x TL1000S, 1x RSV en 1x XJR) gelopen. Deze Ieren gingen een weekje Duitsland inclusief 2 dagen Nürnbergring doen. Het werd een leuk gesprek. Ze vroegen zelfs mijn naam en ze namen foto's van me. Dan kwam ik op hun site terecht. Toen de boot kwam konden we er snel op en zijn we redelijk snel naar Engeland gevaren en meren we iets over één uur aan in Holyhead. |  |
| Echter in Engeland gaat het helemaal fout. We rijden zoals de PC-routeplanner het heeft verteld en eigenlijk moet je dat nooit doen. We volgden de prachtige kustroute A55. Rond Mold zouden we de aftakking naar de A550 moeten nemen om daarvan de M56 naar Manchester te nemen. In Manchester zouden we dan gaan zaken via de M6 naar Birmingham en Londen. Maar we namen de verkeerde kant de A550 op. Want alle plaatsen die op de borden stonden konden we niet op onze kaart vinden. Op een gegeven moment ziet Chantal weer bekende plaatsen. Het blijkt dus dat we een rondje van anderhalf uur hadden gereden. Echt klote, want we moesten vandaag een kleine 600 kilometer rijden en als je dan rond de middag pas kan beginnen door de boottocht en daarna ook nog eens aan het omrijden bent, wordt je niet vrolijk. Mijn plan was om voor de spits Birmingham voorbij te zijn. Dus dat werd nog krap. Onze route werd nu de A49 naar Shrewsbury en dan de A5 en de M54 naar Birmingham om daar weer de M6 te volgen. Dit pakte goed uit, echter werd er op de A49 erg langzaam gereden door tractoren en vrachtauto's. Ook was er weinig ruimte voor inhalen. Dus dat betekende wel extra oponthoud. Rond zessen reden we langs Birmingham. Gelukkig was er maar een kleine avondspits dus we konden aardig doorrijden op de M6. BMW's weten nu ook dat zo'n 1700 cc Renault 5 harder dan 120 km/u gaat laten we maar zeggen ... Net na Northampton zijn we even wat gaan eten in een wegrestaurant langs de M1 en werd de tank weer volgegooid. Na het eten koop ik nog even snel een Engeland-polo en rijden we weer in een rap tempo richting Londen. De M1 eindigt bij de ringweg van Londen, de M25. Vanaf de M25 pakken we de M11 richting Stansted Airport. Op de M11 kiezen we voor de A120. Daar gaat het echter weer fout. Chantal denkt dat we op de A12 rijden en ze stuurt me dus de verkeerde kant op. Kan gebeuren natuurlijk. Maar daardoor rijden we helemaal de verkeerde richting op en het werd steeds donkerder. Nu zie ik 's avonds niet zo veel, dus dat werd een klein probleem. | ||
|
Erg moe van het gespannen autorijden (hoge snelheid, onbekende wegen, regen en donker) bereiken
we toch nog even na negenen het hotel. We hadden 1 overnachting in het
Marks Tey Hotel ****. London Road, Colchester Het verzorgd ingerichte hotel met 110 kamers ligt even buiten Colchester in het gehucht Marks Tey. Omdat het zwembad van het hotel om 10 uur zal sluiten besloten we om nog even snel een duik te gaan nemen. Na wat baantjes getrokken te hebben ben ik nog even de whirlpool in gegaan en is Chantal nog even in de sauna gaan zitten. Even voor tienen liepen we het zwembad weer uit en alle stress was ook uit het lichaam verdwenen. Ik wilde eerst nog even in de gezellige bar wat gaan drinken maar Chantal ging het liefst direct naar onze luxe kamer. Daar vielen we snel in slaap na deze zware dag. |
|
 |
||
